در این عصر صنعتی، فلز و آلیاژهای آنها به طور گسترده در بخش های ساختاری و عملکردی کارخانه ها استفاده می شود. در میان تمام این فلزات، آهن و آلیاژهای آن به دلیل ویژگی‌های دینامیکی یکی از پرکاربردترین‌ها برای ساخت اجزای فلزی هستند. با این حال، تخریب این فلزات و کامپوزیت‌های آنها در محیط شرور صنعت، نگرانی عمده‌ای برای حساسیت صنعت و اقتصاد بوده است. خوردگی چنین مشکلی در این زمینه است که در آن صنایع و کشورها زیان های قابل توجهی را در کل تولید ناخالص داخلی (GDP) خود تجربه می کنند
از آنجایی که آهن معمولاً در هر صنعتی استفاده می شود، با انواع مختلف محیط خورنده مواجه می شود. اسیدها همچنین به طور گسترده در صنایع برای اهداف رسوب زدایی و تمیز کردن استفاده می شوند. بنابراین در چنین فرآیندی، هر زمان که اسیدها با فولاد در تماس باشند، خورده می‌شوند، که منجر به مشکلات اقتصادی و خطرناک در صنایع می‌شود
بنابراین، مهار خوردگی با استفاده از بازدارنده های معدنی و آلی مورد توجه صنعتگران و دانشمندان قرار گرفته است. مکانیسم اساسی این بازدارنده ها برای مهار خوردگی، تشکیل یک لایه محافظ بر روی سطح فلز است که واکنش خوردگی را به تاخیر می اندازد
مواد معدنی مصنوعی مختلف (مانند نیترات ها، فسفات ها، کرومات ها) و آلی (مانند ترکیبات ایمیدازول، پلی آمین ها، کربوکسیلات های زنجیره بلند)، ترکیبات به صورت تجاری به عنوان بازدارنده های خوردگی استفاده می شوند
این بازدارنده ها موثر هستند اما برای طبیعت گران و سمی هستند که باعث ایجاد عدم تعادل اکولوژیکی می شود. بنابراین انتخاب یک بازدارنده خوردگی مناسب عمدتاً به عوامل کمی بستگی دارد، مانند مواد اولیه ارزان قیمت، فرآیند سنتز آسان و مهمتر از همه اینکه باید سازگار با محیط زیست و پایدار باشند
بنابراین، مطالعات اخیر در زمینه بازدارندگی خوردگی عمدتاً بر روی مواد طبیعی گیاه که به عنوان «مهارکننده‌های خوردگی سبز» نیز شناخته می‌شوند، متمرکز شده‌اند
عملکرد مهار این عصاره های گیاهی در درجه اول به حضور گونه های آلی پیچیده مانند اسیدهای آمینه، کربوهیدرات ها، پروتئین ها، ترکیبات پلی فنلی و غیره بستگی دارد.
این ترکیبات معمولاً حاوی هترواتم ها (مانند اکسیژن، نیتروژن، گوگرد، فسفر) و گروه های عاملی معطر هستند غنی شده با الکترون π در داخل چارچوب خود. این نوع ساختارها برای جذب روی سطح فلز به ویژه در محیط اسیدی بسیار سودمند هستند
صنایع کشاورزی و غذایی از زیست توده های مختلف گیاهی به عنوان مواد خام برای تولید محصولات تجاری مختلف مانند آب میوه، چای، شکر و غیره استفاده می کنند. ضایعات جامد و محصولات جانبی صنایع غذایی در کاربردهای نوآورانه متعددی استفاده می شوند.
جالب توجه است که از عصاره انگور برای سنتز نانوکامپوزیت های عصاره-SiO2 با تکنیک آسیاب گلوله ای برای توسعه یک سیستم دارورسانی جدید استفاده شد
از این رو مطالعه ما با یک ایده نوآورانه با استفاده از ضایعات جامد چای به عنوان منبع پلی فنل ها برای مهار خوردگی در محیط اسیدی همراه است. مزایای اصلی این مواد زائد این است که ارزان، سازگار با محیط زیست، زیست تخریب پذیر هستند
